Dag 7 - Een dag in Linchuan

Bijgewerkt op: 29 jan 2020

Vandaag hebben we, na de lange dag van gister, besloten om rustig aan te doen. We zijn begonnen met het ontbijt rond een uur of 9. Ondanks de 4 sterren van dit hotel (hoe ze daar aan komen is mij echt een raadsel..) was het ontbijt een heel avontuur. Ik gok dat een twee borden Paksoi mij ook wel in leven houden? Heel veel anders dat ik naar binnen kreeg was er namelijk niet. Of tenminste, ze hadden gekookt ei dat zo blauw zag dat niemand er echt aan durfde te beginnen. Vooral het missen van koffie werd over geklaagd, lekker Hollands ook weer. We hebben vandaag gelukkig wel mooi weer! Het was stralend zonnig (voor de eerste keer) en zo'n 24 graden.

Soms heb ik een beetje medelijden met onze gids. Ze heet Katherine en is echt een heel lief meisje. Ze vertelde vandaag dat ze 22 is (was eigenlijk een geheim want chinezen praten niet graag over leeftijden). Ze wordt door ons alleen telkens volledig ondervraagd en het is duidelijk dat ze niet altijd even goed snapt wat we nou willen. Typisch Hollands om telkens te zeggen wat je denkt maar voor chinezen is dat echt heel gek. Zo dacht ze door het geklaag over het ontbreken van koffie dat we van hotel wilde wisselen… we moesten haar wel 100 keer vertellen dat het oké was en dat we het echt zouden overleven.

Na het ontbijt werden we door onze chauffeur met grote bus (die we de twee gehele dagen tot onze beschikking hadden) opgehaald om richting een “winkelcentrum” te gaan. Let hierbij heel goed op de aanhalingstekens rondom winkelcentrum. Het was een enorme verzameling van kleine straatjes met kleine winkeltjes. Je kon er echt ALLES krijgen. Ventilatoren, putdeksels, staalkabels, thee, kruiden, wasbakken en wc’s, theekannen en kinderspeelgoed. Ik kan nog wel uren doorgaan met opnoemen wat voor bijzondere dingen we voorbij hebben zien komen. In eerste instantie liepen we een beetje doelloos door de straatjes waar onze gids duidelijk een beetje nerveus van werd. Na enige tijd besloten we dat we graag Chinese thee wilde kopen.

De gids nam ons mee naar een heel klein zaakje. De eigenaar was een hele schattige (maar dan ook echt hele schattige) man die ontzettend netjes gekleed was in vergelijking met andere chinezen die we gezien hadden. Hij was onwijs nerveus dat wij in 1 keer met 16 man in zijn winkel stonden. Later begrepen we dat wij de eerste buitenlanders ooit waren. Daar werd, hoe kan het ook anders, een foto voor gemaakt. Zou me niets verbazen als die in de winkel aan de muur komt!!

We wilde eigenlijk gewoon thee kopen maar in China kan dat niet zomaar. We moesten eerst proeven en als we het écht lekker vonden pas kopen. Onze gids zei streng in het chinees dat hij ons alleen de beste kwaliteit thee mocht geven en niets minder. Alsof hij nog niet nerveus genoeg was… ;) De jasmijnthee beviel zo goed dat we hem helemaal leeg hebben gekocht! Omdat we graag ook een typisch chinees thee kannetje erbij wilde (met filter erin) bracht bij ons naar een andere winkel waar we deze konden kopen. Het aanbod was aan thermoskannen in de winkel waar we naartoe gebracht werden was echt reusachtig groot.

Na ons avontuur op de markt zijn we met de bus verder de stad ingereden. Hier kwamen we bij een echt winkelcentrum met een KFC. Aangezien het Chinese eten van de afgelopen dagen behoorlijk overweldigend was, was dat een zeer welkome afwisseling. In het winkelcentrum zat ook een grote (HELE GROTE) supermarkt. Hier hebben we eten gehaald voor morgen. We gaan namelijk om 6:30 alweer weg uit het hotel en gaan zowel met de bus en de trein door naar de haven waar we op de boot stappen. We moesten dus eten inkopen voor de gehele dag. Dit bleek nog best lastig want in zo’n grote supermarkt is het aanbod echt ein-de-loos!

Toen we allemaal een grote tas met boodschappen hadden zijn we met de bus naar net buiten de stad gereden. Dit wilde we graag omdat deze omgeving dan het dichts bij de plek waar de pleegmoeders wonen komt. Gewoon een indruk opdoen van hoe de mensen daar nou leven. We mochten uit de bus en in een stukje van het “dorp” rondlopen. Hier kwamen we op een gegeven moment langs een gebouw. We hoorde kinderen en onze gids vertelde dat het een school was. Al snel hadden de kinderen ons ook gepot en begonnen ze allemaal te roepen. De directie van de school kwam naar buiten om eens te kijken waar alle ophef nou om draaide. Na uitleg van onze gids nodigde ze ons uit om binnen in de school te kijken. Een buitenkansje!! Eerst groep 3 toen 7 en toen groep 4/5. En alle klassen reageerde op hun eigen manier op onze komst. Groep 3 werd onwijs druk en springerig. Groep 7 was met name gefascineerd door ons bijzondere uiterlijk. Lang, blond, grote neus… en dinah haar kuiltjes in haar wangen. Het was maar gek allemaal. Groep 4/5 wilde eigenlijk heel graag aandacht aan ons besteden maar zo gedisciplineerd als ze zijn ging de les met de meester gewoon door.

Na het bijzondere bezoek aan de school zijn we nog even verder door het dropje gelopen en daarna met de bus weer naar het hotel gegaan. We zijn gaan eten bij een steak house in hetzelfde winkelcentrum als dat we in de middag al geweest waren. Ook daar moesten we weer 100 keer op de foto, westerse mensen blijven hier gewoon een attractie. Als we over straat lopen worden we nagestaard, gefilmd en gefotografeerd. Ondanks dat we hier nu een week zitten kan ik er nog steeds niet aan wennen.

Nu gaan we snel lekker slapen en morgen door naar de cruiseboot om een mooie tocht door de natuur te maken! Slaaplekker!

Liefs, Rosanna

De rest van de Meedertjes